İspiyonculuk: Prodüksiyon şirketine, yönetmenine ya da setten arkadaşlarına gidip çaresizce şikayetlerde bulunursan, bittin demektir. Anında en sevilmeyen insan ilan edilirsin. Sorunlarını, problem yaşadığın insanlarla yüz yüze konuşmalısın. Aksi halde iş sarpa sarar, ortalık karışır ve sen birden kendini dışlanmış kız olarak bulursun.
Dedikoduculuk: Onun dediğini öbürüne, öbürünün dediğini buna, şuna, ona anlatırsan, o dedikodu döner dolaşır ve senin kafanda patlayıverir:) Biraz ağır konuştuk, ama durum bu! İstersen, bir örnekle anlatalım: Boş bir kova düşün, içine herkes bir bardak pis su koymaya başlasın. Bir süre sonra kova yavaş yavaş dolmaya başlar. Ağzına kadar dolduğunda da kovayı artık taşıyamayan kişi, “Bunu doldurmak senin fikrindi” deyip gelir ve bütün suyu kafandan aşağı boşaltır. Sen de ıslak gözlerle, pis suyun içinde, çaresizce, çirkin ve kötü insan olarak kalıverirsin. Hiç gerek yok böyle bir şeye, değil mi?
Çokbilmiş olmak: Hiç kimse aynı anda her şeyi bilemez. Bu yüzden sen de kesinliğinden emin olmadığın konularda yorum yapmamalısın. Çünkü sonucunda komik bir duruma düşebilirsin. Eğer konuşulan konu hakkında bilgin yoksa sadece dinle ve sonra eksikliğini tamamlamaya çalış. Yapabileceğin en kötü şey, bilgisiz olduğun bir konuda inatla fikrini savunmaktır.
Kendini komik sanmak: Arkadaşların yaptığın esprilere gülüyorlar mı? Gülmüyorlarsa, bir sorun var demektir, kabul et:) Belki de senin komik bulduğun şeyler, arkadaşlarına itici ve saçma geliyordur. Bu durumun üstesinden gelmek için biraz pratik yapmanda fayda var. Sen de biraz Cem Yılmaz izleyerek ya da Şahan’ı takip ederek esprilerini güncelleyebilirsin!
Yorum Yapın