“6. Cadde”yle “Sabuha”yı söylemiştiniz, cover’dı ne komikti:)
O şarkıyı bize ödev vermişlerdi. Manga, biz ve Kafein diye bir grup vardı. “Birer tane alakasız şarkıyı coverlayıp gelin” dediler. Biz onu yaptık ve albümün prodüktörü de bu şarkıyı çok sevdi. Böylece ilk albüme girmiş oldu.
Çevrendekiler senin çok titiz çalıştığını söylüyorlar. Sürekli başa dönüyor ve yaptığın işleri tekrar tekrar kontrol ediyormuşsun. Bu insanları “olmadı, baştan” diye yoruyorsundur kesin:)
Yoruyorum gerçekten, çok titizim. En son bir tane şarkının mastering’i kalmıştı. Bunu yapan kişiye A4 kağıdını dolduracak kadar bir mail yazdım. Şöyle bir cevap geldi; “Söylediğin her şeyi tek tek noktası noktasına yaptım. UMARIM beğenirsin” Ama “umarım” büyük harflerle:)
Maille iğneliyor seni:)
Evet, öyle ama bir kere yapıyorsunuz bir şarkıyı. Herkesin gözü önünde yapılıyor. İyi niyetli insan var, beğenen var, beğenmeyen var. Beğenmeyenin yaptığı eleştiriyi kaldırabilmek için yaptığınız işten emin olmanız gerekiyor. “Piyasaya uygun, markete uygun iş” yapmaktan ziyade arkasında durabileceğim bir iş çıkarmaya çalışıyorum. Bunu Türkiye Cumhuriyeti’nde bir kişi sevmesin ama ben bunun güzel olduğunu düşüneyim, çalarken hiçbir yerinden rahatsız olmayayım yeter. İşte o zaman isterse herkes sevsin, isterse hiç kimse sevmesin.
Yorum Yapın