Lüzumsuz

Ne lüzum var bu kadar yalnızlığın,kırgınlığın,hissizliğin,sıkıcılığın bir ada olmasına.

Ne lüzum var bu kadar sıkılmaya,gerilmeye,üzülmeye

Ne lüzum var bu kadar umudun boşa çıkmasına

Ne lüzum var bu kadar beklemeye

Gereği yokken bu kadar üzülmeye

Değişmeye

Bir başınalığa

Düşünmeye

Başarısızlığa

Saçmalığa

Olmayacağını bile bile umut etmeye ne lüzum var ki ?

Sanırım yaşayabilmek için hepsine fazlasıyla lüzum var ama sonucunun hep aynı olmasına gerçekten hiç lüzum yok