Merhaba, ben 14 yaşında arkadaşlarını çok seven bir kızım. Benim sorunum “YAZ”. Yazdan nefret ediyorum. Ben yazları evde kardeşime bakıyorum, çünkü annemler akşama kadar çalışıyorlar. Bu nedenle yazın dışarı çıkamıyorum ve en önemlisi çok sevdiğim arkadaşlarımı göremiyorum. Bütün arkadaşlarım denize girerken ben kardeşime bakıcılık yapıyorum. Üstelik bunun ödülü olarak ailem beni özleyen arkadaşlarımla gezmeme izin vermiyor. Ayrıca hafta sonları beni istediğim yere götürmüyorlar. Bu da yazları çekilmez hale getiriyor. 90 gün gözümde büyüyor, korkunç bir hal alıyor. Bunu onlarla konuştum ama “ne yapabiliriz” diyorlar. Onları anlıyorum, ama onlar beni anlamıyorlar. Artık bu konuyu açtığımda bana kızıyorlar. Lütfen bana yardım edin!
YAZDAN NEFRET EDİYORUM
Sevgili “Yazdan Nefret Ediyorum”, bazen hayat bazılarımızı hazır olmadığımız ve gerekmeyen bir zamanda erkenden büyütmeye karar verir. Çoğunlukla seçmediğimiz şeyleri yaşamak zorunda kalırız ve bunlar da her zaman iyi yaşantılar olmaz. Durumun gerçekten çok hoş durmuyor. Bunları annen ve babanla konuşmuş olman da gayet iyi. Şimdi sıra, bu konuşmaların içeriğini birazcık değiştirmeye geldi. Yavaş yavaş onlarla minik bir pazarlığa girişebilirsin. Tüm bu zor ve önemli görevin arkasından iyi bir ödül hak ettiğini düşünüyorum. Böyle bir iç sıkıntısıyla kardeşine bakmak, ileride onunla oluşturacağın ilişkiyi de olumsuz etkileyebilir. Üstelik anne ve baban bu çocuğu sen bak diye yapmadılar herhalde. Sakin, ama net bir tavırla bunları dile getirerek hafta sonları hakkın olan ödüllere kavuşman dileğiyle. Kolay gelsin, sevgiler.
İlgini Çekebilir:
Dünyanın en güzel 25 duvar kağıdı için tıkla!
Yorum Yapın