Slm, ben 16 yaşımdayım. Benim anlamadığım şey, durduk yere ağlamalarım. Mesela bugün annemlerle konuşuyorduk, kesinlikle kötü bir konuşma değildi. Aksine gülüyorduk, espriler yapıyorduk. Birdenbire kendimi tutamadım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Ağlayacağımı hissettiğim anda aniden kalkıp koşarak odama gittim. Tamamen bilinçsiz, krize girmiş gibi ağladım ve istesem de ağlamaya bir son veremiyordum. Bu, son zamanlarda çok sık olmaya başladı. Geçen senenin sonuna doğru, okulumuzdaki rehberlik hocasıyla da konuşmuştum. Kafamın çok dolu olduğunu, rahatlamam gerektiğini söyledi ve bana yapmam gereken bazı şeyler önerdi. Ama hiçbir işe yaramadığını açıkça şu anda görüyorum. Eskiye oranla daha karamsar ve içime kapanık olmaya başladım. Dışarı çıkmak istemiyorum, bütün zamanımı odamda müzik dinleyerek geçiriyorum. Neden olduğunu anlamıyorum. Yardımcı olursanız çok sevinirim…
Kişilerin geçmişte yaşadıkları olumsuz olaylar ve yetiştirilme tarzları, kendilerini ve çevrelerini algılayış şekillerini etkileyebilir. Bazen de yaşanılan fiziksel hastalıklar, ailesel psikiyatrik rahatsızlıklar ve çevresel sorunlar, umutsuz hissetmelerine sebep olabilir. Buna, pek çok şeye karşı isteksizlik, uykusuzluk, iştahsızlık, halsizlik, durgunlaşma, dikkat sorunları, kendini beğenmeme, hatta intihar düşünceleri bile eklenebilir. Bu duruma depresyon adını vermekteyiz. Sevgili Hey Girl Kızı, sende de buna benzer bir sorun olabilir. Bu durumlarda bir psikiyatrist ile görüşerek ilaç tedavisi ya da terapi yapılmalıdır.
Yorum Yapın