16 yaşımdayım, ama şimdiye kadar kimseyle çıkmadım. Bazen beni seven birilerinin olduğunu hissediyorum, ama bir türlü bana açılmıyorlar. Belki de ben öyle sanıyorum. Çoğu kişi güzel olduğumu söylüyor; ama kimse beni sevmiyor. Anlamıyorum, erkeklere, bilmediğim bir negatif elektrik mi yayıyorum? Herkesin bir sevgilisi var, ama benim yok. Çok yalnızım, yardım edin.
Gerçekten anlattığın kadar yalnız mısın? Bahsettiğin bunun paniği mi, yoksa kendini diğer arkadaşlarına göre eksik mi hissediyorsun? Geçenlerde bir kitapta şöyle bir şey okudum: Bazen hedefi ıskalamamıza sebep olan şey, hedefi vurma isteğimizdeki aşırılıktır, diyordu. Sadece böyle bir duruma fokuslanman, seni tam da bu konu hakkında başarısız yapmış olabilir. Üstelik tüm dikkatin burada olduğu için, özel bir arkadaşlık kuramama durumun zaman içinde özgüvenini, özsaygını yani benlik değerlerini olumsuz etkileyecektir. Bu da etrafın seninle ilgilense bile, sen kendini bu duruma layık göremeyeceğinden çevrendeki insanlardan kopma, uzaklaşma gibi bir sonuç ortaya çıkabilir. Bir de dikkate alınması gereken, “iletişim kurma” ve “ilişki yaşama” biçimin gibi konular var. Ancak bunlar için buradan bir tahminde bulunmak ve bir şeyler yazmak doğru değil. Güvendiğin bir büyüğün ya da okulunun danışmanı ile bu konuyu tartışabilirsin.
İlgini Çekebilir:
Evangeline Lilly’in en güzel duvar kağıtları!
Yorum Yapın