Sevgili Dilara, annenin kaybına senin adına çok üzüldüğümü söylemeliyim. Bu gerçekten zor bir şey olmalı. Küçük yaşta ve önemli bir hayat dönemini geçirirken böyle bir kaybın etkisi çok daha derin olmalı. Acını ne kadar hafifletir bilmiyorum, ama yaşadığın hayatın en tatsız gerçeği belki de. Sevdiğimiz birini kaybettikten sonra yok olmayı dilemek, devam edemeyecekmiş gibi hissetmek, sık görülen bir durum. Bunda kaybınızın yeni olmasının da çok büyük etkisi var. Etrafındaki insanlar seninle eş duyum geliştiremeyebilirler ve bu anlamda senin hiç ihtiyacın olmayan bir biçimde kendini daha kötü ve yalnız hissetmene sebep olabilirler. Ancak onlar da kendi duygularından bahsediyorlar. Bu tip kayıpların ardından “yas reaksiyonu” adını verdiğimiz şey ortaya çıkar. Bu bir süreçtir ve uygun biçimde atlatılmazsa başka türlü sıkıntılar doğurur. Sen de bu süreci yaşamaktasın, duyumsadıkların çok normal ve yaşadığın da hayli zor bir şey. Diğer aile büyüklerinden ve kendi gücünden hız alarak bu süreci uygun bir şekilde tamamlarsın umarım.
Annem vefat etti
Sevgili Hey Girl, kısa bir zaman önce annem vefat etti. O zamandan beri bunalımdayım. Bunun üzerine de en yakın arkadaşım bana, “senin yerinde olsam kafayı yerdim” dedi. Ondan nefret ediyorum. Arkadaşlığımızı bitirmeli miyim? Çok mutsuzum, lütfen bana yardımcı olun! İntiharı bile düşündüm! DİLARA
Yorum Yapın