Ben 16 yaşındayım. Ailemle anlaşamıyorum onlarla olan problemleri bir türlü çözemiyorum. Annemin bazı davranışları hoşuma gitmiyor ve ben bunu ona düzgün bir şekilde söylüyorum, ama işe yaramıyor. Annem her yaptığıma bağırıyor. Babam hep hakaret ediyor. Abim de kendini benden çok üstün sanıyor ve beni hep aşağılıyor. Ben böyle yaşamak istemiyorum. Ama beni hayata bağlayan başka şeyler var. Ben de çok iyi bir çocuk olmadığımın farkındayım. Bazen annemi üzecek, kızdıracak şeyler yapıyorum. Ama onları çok mutlu edecek birçok şey de yapıyorum. Derslerim de çok iyi. Ama onlar abimi daha çok seviyor. Anne babaların çocuklarını eşit sevdiği yalan maalesef. Hep kıyaslama yapılıyor. Bu yaşta hayattan bıktım. Kendimi mutlu etmek için başka şeylerle uğraşıyorum. Sonra onlarla ilgilenmediğimi düşünüyorlar. Bazen abim bana vuruyor. Ben biraz da kiloluyum. Bu yüzden de sürekli üstüme geliniyor. Çok az arkadaşım var. Dertlerimi anlatabileceğim kimsem yok. Lütfen bana yardım edin. KARANLIKLAR PRENSESİ
Önce ailenin güvenini tekrar kazanmalısın. Aileni üzecek kızdıracak şeyler yapmaya devam edersen, sana çocuk muamelesi yapmaya devam ederler. Abinle de açık açık konuşmalı ve sana kötü davranmaya devam ederse, onun yaptıklarını ailene söyleyeceğini bildirmelisin. Sana başkalarının yanında kötü davranmaya hakkı yok, buna devam ederse, annene durumu anlat. Artık çocuk olmadığını, bu tür davranışların seni kırdığını söyle. Dertlerinden annene bahsedersen, seni daha iyi anlayacaktır. Kiloların için bir profesyonelin yardımını alabilirsin, böylece kimse bu konuda üstüne gelmez. Sen de kendini daha iyi hissedersin.
Yorum Yapın